Τι είναι ανοξείδωτο από;

Το ανοξείδωτο είναι ένας τύπος κράματος που αποτελείται πρώτιστα από το σίδηρο, το χρώμιο, και μερικές φορές άλλα στοιχεία όπως το νικέλιο, το μολυβδαίνιο, και το μαγγάνιο. Ο όρος «ανοξείδωτος» αναφέρεται στη δυνατότητά του να αντισταθεί στο λέκιασμα, τη διάβρωση, και τη σκουριά λόγω της παρουσίας χρωμίου, η οποία διαμορφώνει ένα λεπτό προστατευτικό στρώμα οξειδίων στην επιφάνεια του χάλυβα όταν εκτίθεται στο οξυγόνο.

Η βασική σύσταση του ανοξείδωτου περιλαμβάνει:

1. Σίδηρος: Το αρχικό συστατικό, που παρέχει τη δομική δύναμη του κράματος.
2. Χρώμιο: Το απαραίτητο στοιχείο που μεταδίδει την αντίσταση διάβρωσης. Η περιεκτικότητα σε χρώμιο κυμαίνεται χαρακτηριστικά από γύρω από 10% ως 30% στα κράματα ανοξείδωτου.
3. Νικέλιο: Συχνά προστιθέμενος για να ενισχύσει και την αντίσταση διάβρωσης και τις μηχανικές ιδιότητες, όπως η ανθεκτικότητα και η ολκιμότητα.
4. Μολυβδαίνιο: Μερικές φορές συμπεριλαμβανόμενος σε ορισμένο ανοξείδωτο βαθμολογεί για να βελτιώσει περαιτέρω την αντίσταση διάβρωσης, ιδιαίτερα στα επιθετικά περιβάλλοντα.
5. Μαγγάνιο: Προστιθέμενος στην ποικιλία ανέρχεται για να βελτιώσει το workability του κράματος, τη δύναμη, και την αντίσταση διάβρωσης.
6. Άνθρακας: Το παρόν σε μικρές ποσότητες, περιεκτικότητα σε άνθρακα έχει επιπτώσεις στη σκληρότητα και τη δύναμη του χάλυβα.
7. Άλλα στοιχεία: Ανάλογα με το συγκεκριμένο βαθμό ανοξείδωτου και την προοριζόμενη χρήση του, άλλα στοιχεία όπως το τιτάνιο, το χαλκό, και το άζωτο να προστεθούν για να επιτύχουν τις συγκεκριμένες ιδιότητες.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι και βαθμοί ανοξείδωτου που σχεδιάζονται για τις διαφορετικές εφαρμογές, που κυμαίνονται από τα οικιακά στοιχεία όπως τα εργαλεία κουζινών και τις συσκευές ως το βιομηχανικό εξοπλισμό και τα δομικά συστατικά. Ο ακριβής συνδυασμός στοιχείων και οι αναλογίες τους στο κράμα καθορίζουν τις συγκεκριμένες ιδιότητες του χάλυβα, που καθιστούν το κατάλληλο για ένα ευρύ φάσμα των χρήσεων όπου η αντίσταση διάβρωσης, η δύναμη, και η διάρκεια είναι ουσιαστικές.