Ποιο είναι το makeup του ανοξείδωτου;

Το ανοξείδωτο είναι ένας τύπος κράματος που αποτελείται πρώτιστα από το σίδηρο, το χρώμιο, και τα ποικίλα ποσά άλλων στοιχείων. Οι μοναδικές ιδιότητες του ανοξείδωτου, όπως η αντίσταση διάβρωσης και η δύναμη, είναι ένα αποτέλεσμα της συγκεκριμένης σύνθεσής της. Εδώ είναι το γενικό makeup του ανοξείδωτου:

1. Σίδηρος (Φε): Το ανοξείδωτο είναι κυρίως φιαγμένο επάνω από σίδηρο, ο οποίος παρέχει τη δομική δύναμη και τις μαγνητικές ιδιότητές του.

2. Χρώμιο (χρώμιο): Το χρώμιο είναι ένα στοιχείο κλειδί στο ανοξείδωτο, δεδομένου ότι μεταδίδει την αντίσταση διάβρωσης. Όταν εκτίθεται στο οξυγόνο, το χρώμιο διαμορφώνει ένα λεπτό, παθητικό στρώμα οξειδίων στην επιφάνεια του χάλυβα, που αποτρέπει την περαιτέρω οξείδωση και τη διάβρωση. Η ελάχιστη περιεκτικότητα σε χρώμιο που απαιτείται για έναν χάλυβα που θεωρείται «ανοξείδωτος» είναι περίπου 10,5%.

3. Νικέλιο (Νι): Το νικέλιο προστίθεται συχνά στο ανοξείδωτο για να ενισχύσει την αντίσταση διάβρωσής του, ειδικά στα σκληρά περιβάλλοντα. Συμβάλλει επίσης στη δύναμη και την ανθεκτικότητα του υλικού.

4. Άνθρακας (γ): Η περιεκτικότητα σε άνθρακα στο ανοξείδωτο είναι χαρακτηριστικά χαμηλότερη απ'ό, τι στους χάλυβες άνθρακα. Η παρουσία άνθρακα μπορεί να έχει επιπτώσεις στη δύναμη και τη σκληρότητα του χάλυβα, αλλά η υπερβολική περιεκτικότητα σε άνθρακα μπορεί να μειώσει την αντίσταση διάβρωσης.

5. Μαγγάνιο (ΜΝ): Το μαγγάνιο προστίθεται στο ανοξείδωτο για να βελτιώσει το workability του κατά τη διάρκεια των διαδικασιών παραγωγής. Συμβάλλει επίσης στη γενικές δύναμη και την ανθεκτικότητα του υλικού.

6. Μολυβδαίνιο (Mo): Το μολυβδαίνιο προστίθεται σε ορισμένους βαθμούς ανοξείδωτου για να ενισχύσει την αντίστασή τους στη διάβρωση, ειδικά στα όξινα και χλωρίδιο-πλούσια περιβάλλοντα.

7. Άλλα στοιχεία: Τα διάφορα άλλα στοιχεία, όπως το άζωτο, το πυρίτιο, το θείο, και ο φώσφορος, μπορούν επίσης να είναι παρόντα στα κράματα ανοξείδωτου, ανάλογα με το συγκεκριμένο βαθμό και την προοριζόμενη χρήση. Αυτά τα στοιχεία μπορούν να επηρεάσουν τις ιδιότητες όπως την ιδιότητα συγκόλλησης, τη σχηματιστικότητα, και τα μηχανικά χαρακτηριστικά.

Οι διαφορετικοί βαθμοί ανοξείδωτου δημιουργούνται με την ποικιλία των ποσοστών αυτών των στοιχείων. Υπάρχουν διάφορες οικογένειες του ανοξείδωτου, κάθε μια με τις μοναδικές ιδιότητες και τις αιτήσεις του. Οι κοινές οικογένειες ανοξείδωτου περιλαμβάνουν τα ωστενιτικά, φερριτικά, μαρτενσιτικά, διπλά, και πτώση-σκληραίνοντας ανοξείδωτα. Η επιλογή του βαθμού εξαρτάται από τους παράγοντες όπως τις απαιτήσεις αντίστασης διάβρωσης, τις μηχανικές ιδιότητες, την αντίσταση θερμοκρασίας, και το προοριζόμενο περιβάλλον της χρήσης.